اطلاعیه بيژن نيابتی ، ٢٢آبانماه ١٣٨٣

درسوگ آنکه ، مفهوم مقاومت بود

امروز پيکر"ابوعمار" به خاک بازمی گردد. به همانجا که ازآن برخاسته بود. می گويند با او که يکی ازآخرين اسطوره های قرن بيستم بود ، يک دوران به پايان رسيده است . کرکسهای نژادپرست در خيابانهای تل آويو و حيفا  و ...  به پايکوبی مشغولند  و سيستم رسانه ای تحت حاکميت صهيونيزم ، سخن از ارثيه ميلياردی !  او می راند ،  همانان که خدايشان  پول و پيامشان استثمار است .

و چرا که در مرگ او پايکوبی نکنند ؟ بيش از نيم قرن بسيج ارتش سرمايه و فريب  و سلاحشان نتوانسته بود که اشغال رذيلانه سرزمينش را به او تحميل  کند ! همو که مسئله فلسطين رااز قالب "معضل آوارگان" به مرتبت بزرگترين "معضل جهانی"  رسانده  و به عرب فلسطينی  شرف مقاومت بخشيده  بود  ....

صهيونيستها وعده يک سرزمين بی خلق را به خلق بی سرزمينشان  داده بودند . به خواب هم نمی ديدند   چنين مقاومتی  را ! سه نسل زندگی  در اردوگاه آوارگان !  محاصره  شده  در ميان کفتارهايی که بر ملتهای عرب حکم می راندند و بيشتر شريک دزدهای امپرياليستی  ــ صهيونيستی  بودند  تا  رفيق  قافله فلسطين .

عرفات می گفت :  ضربه ای  که کمرم را نشکند نهايتا رشدم می دهد .  و براستی که هيچ ضربه ای کمرش  را نشکست . از سپتامبرسياه  و کشتار رزمندگانش در اردن بدست ارتش ملک حسين تا محاصره بيروت  و از فاجعه "ديرياسين" تا  قتل عام "صبرا"  و "شتيلا" ، از خيانت سادات درمصر تا محاصره و منزوی کردن  دو سه سال آخر زندگيش توسط  اسرائيل  در رام الله !

تمامی هفتاد و پنج سال زندگی او را که بفشاری جز "مقاومت" هيچ بيرون نمی زند. بيشتربرای من"بند بازی"  را تداعی  می کرد  که مدام بايستی در انديشه "حفظ  تعادل" باشد. تعادل ميان دوست و  دشمن . درون سازمان آزاديبخش فلسطين و خلق فلسطين، ميان دولتهای عربی ، ميان جناح های درون اسرائيل ، ميان اروپا و آمريکا  و شوروی سابق  و ... درحاليکه در پايين  لشکری از رجاله های تشنه به خونش ، بهم خوردن  تعادل و سقوطش را به اعماق به انتظار نشسته بودند .

با مرگ "ابوعمار" تنها فلسطين بی راهبر نشد. اسرائيل نيز تنها "طرف مذاکره" خود را از دست داد ! هيچ کس جزعرفات يکجا مشروعيت مبارزاتی و حمايت توده ای که مبنای موفقيت تصميم گيری های خطير و تاريخی  می باشند را در اختيار ندارد . مسئوليتهای او را درميان گروهی تقسيم کرده اند که شاخص ترينشان محمود عباس و فاروق قدومی می باشند.  با اين حال اگر برای عرفات جانشينی واقعی متصور باشد تنها انتخاب ، "مروان برقوتی" است که  در حال حاضر در زندان اسرائيل  بسر می برد .

ابوعمار نشان داد که هيچ قدرتی مافوق قدرت انسانی که نمی خواهد تسليم شود نيست. ياد او همواره روشنگر راه آنانی خواهد بود که مرگ را بر ننگ  تسليم  به قدرت  فائق ترجيح  می دهند  و مقاومت به هر قيمت را  در پيش گرفته اند ، چرا که او همانگونه که نام با مسمای"ابوعمار" را بر خود داشت ، "بنيانگذار" مقاومت در فلسطين بود .     

                                          

                                       يادش گرامی باد .